Review Studio Series ’86 Commander Class Ultra Magnus

Hallo daar! Zit je lekker comfortabel achter je PC of met je telefoon in de hand? Mooi, dan kan ik nu starten met deze uitgebreide lofzang op wat wellicht één van de beste Transformers ooit is. Jawel, je leest het goed. Deze zeikerd, die in zijn hart nauwelijks liefde kon vinden voor de vorige Commander Class, Armada Prime, gaat nu even enkel superlatieven gebruiken om te omschrijven hoe ongelooflijk geweldig Studio Series Ultra Magnus is. En waarom jij er je geld aan moet uitgeven.

Toen een paar jaar geleden de geruchten molen op gang kwam dat we een Commander Class Ultra Magnus zouden krijgen, vond ik nog dat het verspilde moeite was. Ik had immers al mijn Siege Ultra Magnus. Waarom zou ik dan nog binnen een paar jaar een nieuwe Ultra Magnus moeten hebben? Jeemig, er was zelfs nog een Kingdom versie van Ultra Magnus uitgekomen. Nee hoor, deze jongen zal wel even tevreden zijn met zijn huidige Ultra Magnus en deze aan zijn neus voorbij laten gaan.

Echter, toen de beelden binnen kwamen, de eerste review filmpjes en Den79 op deze site zo vriendelijk was ons er op te wijzen dat we hem nu al konden bestellen op TF-Robots, ging ik toch maar overstag. En jeemigdepeemig, wat heb ik daar weinig spijt van. Met een vriendelijke Commanderprijs die nu eens onder de 100 duikt, krijg je namelijk nu een wat kleiner Masterpiece figuur, die zelfs beter weet te zijn als het originele Masterpiece figuur.

Allereerst is deze Ultra Magnus gewoon ronduit prachtig. Het kleine waasje paars in zijn blauw. De schitterende autobots symbolen die er uit springen. Het wit dat elk spoortje van een andere kleur aan ontbreekt. De perfecte rooie accenten. De wapens. De enorme bulk waardoor het karakter bijna even breed als hoog is. Dit is gewoon ronduit perfectie.

Voor een figuur wat zo fors gebouwd is, is het ontzagwekkend wat dit figuur allemaal kan. Hij is in elke pose wel neer te zetten, en met zijn enorme voeten heeft hij totaal geen moeite zijn balans te behouden. Je kan voor de wat moeilijker poses zelfs nog eens zijn schouders losmaken en opeens kan hij zijn vuisten bij elkaar brengen. Dat is nogal wat voor iemand die een koelkast als borstkas heeft.

Zijn schouders hebben 1 klein dingetje, dat als je de armen naar achteren beweegt, ze los willen schieten. Maar dat is maar een pietleutigheidje als je dit figuur in je handen hebt. Zijn kont en zij flappen bewegen fijn mee dat je vergeet dat ze er zijn, zijn hoofd kan heel veel kanten op kijken en ondertussen hebben ze er wel mooi verzorgd dat zijn rug helemaal glad is. Het is niet alsof Hasbro en Takara enkel rekening hebben gehouden met de voorkant. Dit figuur klopt gewoon in elke hoek.

En laten we het even hebben over de matrix. Bij de meeste figuren met een matrix is het leuk en aardig dat ze een plekje in hun borstkast er voor over hebben. Maar echt meer dan geinig is het ook niet. Bij Rodimus en de gemiddelde Optimus vergeet ik eerlijk gezegd best vaak dat die er überhaupt zitten, en ik kom tegenwoordig ook wel aardig om in de matrixen. Hier echter is de matrix een attractie op zich, aangezien het zich opent ‘plopt’ met een veermechanisme. Je wilt niet weten hoe bevredigend dit is.

Wat ook leuk is, is dat je Magnus ook uit elkaar kan trekken, met losse benen en armen. Blijkbaar is er iemand in het Studio Series ’86 team die veel te veel houdt van losliggende ledematen, aangezien Kup er ook last van had. Het ding is dat Magnus hier voor de plugs gebruikt van Motormaster, een soort vlottere evolutie van de Combiner Wars plugs. Dit zijn de dure dingen, die super stevig zijn en vlot werken. Zelfs in zo’n feature die ik waarschijnlijk enkel gebruik voor deze foto is er moeite in gestoken.

Waar ik het ook over wilt hebben zijn de Blast Effects. Meestal zijn die bijzaak de laatste tijd. Weer wat overblijfselen van Siege, in een nieuw kleurtje. En an sich klopt dat ook. Dit zijn de Omega Supreme Blast Effects. Maar ik wil ze toch hier speciaal noemen omdat ze er iets ontzettend cools mee hebben bedacht. Je kan namelijk Magnus zijn raketten uit hun lanceerders halen, en er Blast Effects tussen plaatsen. Opeens heb je een ontploffing met een machtig rookspoor dat de afgevuurde raket volgt. Het is één van de coolste Blast Effect toepassingen die ik ooit heb gezien.

Maar dan komen we bij het echte punt aan waarop dit figuur excelleerd. De transformatie. Zoals je op deze foto’s wellicht kan zien heb ik voor dit figuur heel veel Transformers getransformeerd. En dan vooral veel Ultra… Magni? Magnussen? In ieder geval veel. En ze waren bijna allemaal bloedirritant. RiD Magnus blijf nauwelijks bij elkaar en ik wist maar niet waar ik zijn handen moest laten. Animated Magnus is een enorm gekloot met zijn schouders, vanwege een dubbele schanier waar je niet bij kan. RiD Magnus zijn schouders zijn doodseng. WFC game editie Magnus zat voor geen meter in elkaar. Combiner Wars Ultra Magnus is nog best okee. Maar toen pakte ik Siege Magnus.

En gelijk zie je de enorme meerwaarde van deze Ultra Magnus. Omdat een idioot heeft besloten dat er een witte Optimus Prime in Magnus gepropt moest worden zit je met Siege Ultra Magnus met allemaal kleine klote onderdelen die slecht in elkaar passen. Sommige onderdelen worden maar ergens in de alt-mode gepropt. En echt lekker zit deze nergens in elkaar, vooral toen ik er weer een robot van wilde maken. Lang verhaal kort is dat ik een plastic plug van het andere plastic heb afgetrokken, ondanks het insmeren met WD-40 en groen zeep. Het was al met al niet zo’n fijne ervaring.

Maar dan deze transformatie. Dit is er één die je wilt laten zien aan je familie en vrienden. Wat hier gebeurt is pure magie. Het zit vol panelen en schuifjes, met kleine onderdelen die opeens uit elkaar klappen en je blijft zitten met de vraag waar andere onderdelen zijn gebleven. Alles komt zo op een andere plek terecht dan je eerst dacht. En dit alles zonder frustratie. Alles gaat soepel en past perfect in elkaar, geen moment ben je bang dat je teveel kracht moet gebruiken of dat je het figuur aan het slopen bent. Het hele proces is als je het doorhebt een fluitje van een cent.

Wat je dus krijgt is een prachtige vrachtwagen met trailer combinatie. En het is opvallend hoe Magnus zijn trailer tegelijkertijd open en hol is, maar ook juist op de goede plekken opgevuld. Een extra hoekje hier, een extra vlakje daar; het zijn kleine dingen, maar de hele combinatie maakt deze trailer zoveel meer.

Magnus kan ook eindelijk eens wat Autobots met zich meenemen. Iets waar we al jaren naar verlangden komt eindelijk uit. Er passen met gemak 2 deluxe en een voyager figuur op, en je hoeft daar voor nog niet eens op zoek naar de kleinste minibots die je kan vinden. Ze hebben er precies rekening mee gehouden dat de trailer past op de wielafstand van de meeste Transformer auto’s.

Wat de allergrootste verrassing is, is dat je de tracktor ook nog eens kan losmaken van de trailer. Opeens heb je een extra gratis vrachtwagen er bij, een feature die ze niet bij het figuur vermelden. Maar als je dus de vrachtwagen half los trekt van de trailer is er genoeg ruimte om de trailer plug los te maken. En als vrachtwagentje zelf is het zo ontzettend fijn om hem direct te vergelijken met Optimus.

Laat ik er nu maar eens een eind aan breiden, want ik kan zo wel langer doorgaan maar volgens mij spannen jullie onderhand wel wat ik wil overbrengen. Het hebben van dit figuur maakt je namelijk echt gelukkiger. Dit is pure kunst. Dit is een puur hoogtepunt in Transformers en laat je beseffen waarom je verzamelt. Figuren als deze is waarom je zoveel geld in je hobby steekt. Dit figuur gaat linea recta direct naar mijn top 5 beste Transformers die ik bezit. Dus dat.